زنان ایران زیر یوغ فاشیسم آخوندی

 

در سال ۲۰۲۵، زنان ایران بیش از همیشه زیر فشار یک رژیم فاشیستی و زن‌ستیز زندگی می‌کنند. طرح «نور» رژیم، با استفاده از دوربین‌های شناسایی چهره، زنان را در خیابان‌ها تعقیب می‌کند و به دلیل نداشتن حجاب، ماشین‌هایشان را مصادره می‌کند یا حتی به آنها تیراندازی می‌شود. نمونه دردناک آن، مورد آرزو بدری است که تنها به خاطر انتخاب حجاب یا عدم آن، هدف گلوله پلیس رژیم قرار

گرفت و زخمی شد.

این حکومت، با شکنجه و زندان زنان معترض، حقوق اجتماعی، اقتصادی و سیاسی آنان را نابود کرده است. زنان بهایی و مسیحی بیش از همه مورد هدف قرار می‌گیرند، همان‌طور که گزارش‌های عفو بین‌الملل نشان می‌دهد. خامنه‌ای و آخوندهای سرکوبگر، زنان را نه شهروند، بلکه دشمن خود می‌دانند و با هر گلوله، هر زندان و هر تحقیر، فقط ضعف و وحشت خودشان را نشان می‌دهند.

اما صدای زنان ایران خاموش نخواهد شد. آنها با مشت‌های گره‌کرده، فریاد می‌زنند: آزادی ما حق ماست، و هیچ تهدید و سرکوبی نمی‌تواند این حق را از ما بگیرد. این رژیم زن‌ستیز باید نابود شود تا زنان ایران بتوانند آزاد زندگی کنند، انتخاب کنند، بخندند و خیابان‌های خود را دوباره مال خود بدانند

In 2025, the women of Iran are living under more pressure than ever from a fascist and misogynistic regime. The regime’s “Noor” plan, using facial recognition cameras, tracks women in the streets and, for not wearing the hijab, confiscates their cars or even shoots at them. A painful example is the case of Arzoo Badri, who was shot and injured by the regime’s police simply because of her choice to wear—or not wear—the hijab.

This government, through torture and imprisonment of protesting women, has destroyed their social, economic, and political rights. Baha’i and Christian women are particularly targeted, as Amnesty International reports show. Khamenei and his oppressive clerics see women not as citizens but as enemies, and with every bullet, every prison, and every humiliation, they only reveal their own weakness and fear.

But the voice of Iranian women will not be silenced. With fists raised, they shout: our freedom is our right, and no threat or oppression can take it away. This misogynistic regime must be destroyed so that the women of Iran can live freely, make their own choices, laugh, and reclaim the streets as their