برای دنیایی عادلانه و آزاد برای همه انسان‌ها

Translate

۰۲ مهر، ۱۴۰۴

علی خامنه‌ای و فاجعهٔ تحمیل


 


وقتی سیاست‌های دیکتاتور  ملت را فقیر و کشور را در آستانهٔ فروپاشی قرار می‌دهد



دیروز، ۲۳ سپتامبر ۲۰۲۵، علی خامنه‌ای در یک سخنرانی تلویزیونی با بی‌رحمی تمام اعلام کرد که برنامهٔ غنی‌سازی اورانیوم ادامه خواهد داشت و مذاکره با آمریکا «بی‌فایده» است. او بدون هیچ اشاره‌ای به بحران اقتصادی و فشار مضاعف بر مردم، به اصرار بر سیاست‌های پرهزینه و خطرناک خود ادامه داد. این سخنرانی نمونه‌ای آشکار از بی‌توجهی کامل به رنج و محرومیت مردم است.



نقد و تحلیل



۱. سیاست‌های خامنه‌ای یک فاجعهٔ اقتصادی و انسانی است. منابع عظیم کشور صرف برنامه‌هایی می‌شود که نه تنها مردم را فقیرتر می‌کند، بلکه آیندهٔ کشور را در معرض خطر قرار می‌دهد. سفره‌های مردم هر روز کوچک‌تر می‌شود و زندگی میلیون‌ها خانواده به خطر افتاده است.


۲. رد دیپلماسی و مذاکره، نشانهٔ بی‌اعتنایی کامل به زندگی و امنیت مردم است. او با کلمات کلی و شعارگونه، فقط قدرت خود را به نمایش گذاشت و مردم را نگران‌تر و ناامیدتر کرد.


۳. سیاست‌های هسته‌ای بدون پاسخگویی، نشان‌دهندهٔ اولویت دادن منافع شخصی و سیاسی بر رفاه ملت است. اگر این روند ادامه یابد، نتیجه چیزی جز فقر، بحران و انزوا برای مردم نخواهد بود.


۴. پیامدهای خارجی: ادامهٔ این سیاست‌ها می‌تواند تنش‌های منطقه‌ای و بین‌المللی را افزایش دهد و ایران را در شرایط وخیمی قرار دهد که هزینهٔ آن را مردم خواهند پرداخت.



اشاره به اصول قانون اساسی و حقوق بشر



هر سیاستی که باعث تضعیف معیشت، امنیت و حقوق اساسی مردم شود باید متوقف گردد. خامنه‌ای و تصمیمات او، نقض آشکار اصول قانون اساسی و تعهدات بین‌المللی ایران است. مردم حق دارند صدای اعتراض خود را بلند کنند و خواستار پاسخگویی مسئولان شوند.



جمع‌بندی انتقادی



این دیگر زمان شعار نیست. زمان اعتراض قاطع و مدنی است. زمان آن است که صدای مردم شنیده شود، سیاست‌های غلط محکوم شود و آینده‌ای که خامنه‌ای در حال ویران کردن آن است، نجات یابد. ما خواهان شفافیت، پاسخگویی و اولویت دادن به معیشت مردم هستیم — نه تداوم فاجعه‌ای که خامنه‌ای به ملت تحمیل کرده است.


#ایران #خامنه‌ای #حقوق_بشر #اقتصاد #معیشت #تحریم #اعتراض




4

فریادِ یک مهاجرِ زخمی

     دل‌نوشته : من چهار دهه را نفس کشیدم با خاطره‌های سوخته و امیدهای له‌شده. در جنگی بزرگ‌تر از خودم رشد کردم؛ جنگی که دستِ یک ایده‌ٔ سرکوب...