یک اسلحه وقتی افتاد دست جمهوری اسلامی، نتیجهاش شلیک به مردم بیگناه در خیابان بود.
یک طناب وقتی افتاد دست جمهوری اسلامی، صدها جوان بیدفاع را بیمحاکمه و بیرحمانه اعدام کردند.
یک باتوم چوبی وقتی رسید دست مأمورانشان، حتی به جان یک معترض یا کارگر بیدفاع هم رحم نکردند.
کدام صلح؟ وقتی صلح را در خیابانهای تهران، مشهد، سنندج و زاهدان به گلوله بستید؟
کدام صلح؟ وقتی جوانان را با طناب دار به قتل رساندید؟
کدام صلح؟ وقتی کوچکترین صدای اعتراض را با زندان، شکنجه و سرکوب خاموش کردید؟
حقیقت این است: جمهوری اسلامی ذاتاً ضد صلح، ضد آزادی و ضد انسانیت است.
هیچ «انرژی»ای در دست این نظام جز برای سرکوب و ویرانی به کار نخواهد رفت.
