برای دنیایی عادلانه و آزاد برای همه انسان‌ها

Translate

۱۷ شهریور، ۱۴۰۴

مرگی که نباید اتفاق می‌افتاد




خودکشی دکتر اکرم شیری، متخصص داخلی بیمارستان ایرانمهر سراوان، یک تراژدی شخصی نبود؛ زنگ خطری برای جامعه‌ی پزشکی ایران است. همکارانش می‌گویند فشار کاری سنگین و نبود حمایت روانی، او را به مرز نابودی کشاند.


این فقط یک نام نیست. در ماه‌های اخیرz چندین پزشک و رزیدنت دیگر نیز به همین سرنوشت تلخ دچار شدند. آن‌ها شبانه‌روز برای نجات جان بیماران جنگیدند، اما کسی برای نجات خودشان دست دراز نکرد.


وقتی پزشکان ــ که باید درمانگر باشند ــ خود به مرگ پناه می‌برند، باید پذیرفت نظام سلامت ایران بیمار است. مرگ اکرم شیری فریادی خاموش است علیه بی‌توجهی، فرسودگی و فشارهایی که جان بهترین نیروهای درمانی کشور را می‌گیرد.


مسئولیت این بحران فقط بر دوش یک فرد یا یک بیمارستان نیست. وزارت بهداشت، نظام پزشکی و همه‌ی ساختارهایی که از پزشکان بهره می‌برند اما حمایتی ارائه نمی‌دهند، شریک این فاجعه‌اند.


اکرم شیری رفت، اما پرسش او باقی ماند: چه زمانی صدای پزشکان شنیده خواهد شد؟



#اکرم_شیری

#پزشک_خودکشی

#فریاد_خاموش

#DoctorsSuicideIran


4

فریادِ یک مهاجرِ زخمی

     دل‌نوشته : من چهار دهه را نفس کشیدم با خاطره‌های سوخته و امیدهای له‌شده. در جنگی بزرگ‌تر از خودم رشد کردم؛ جنگی که دستِ یک ایده‌ٔ سرکوب...