برای دنیایی عادلانه و آزاد برای همه انسان‌ها

Translate

۱۵ شهریور، ۱۴۰۴

اعدام مهران بهرامیان؛ زخم تازه بر پیکر عدالت در ایران

 



صبح شنبه ۱۵ شهریور ۱۴۰۴ (۶ سپتامبر ۲۰۲۵)، خبر اجرای حکم اعدام مهران بهرامیان، از بازداشت‌شدگان اعتراضات سراسری «زن، زندگی، آزادی»، بار دیگر افکار عمومی را تکان داد. خبرگزاری میزان، وابسته به قوه قضائیه جمهوری اسلامی، با انتشار اطلاعیه‌ای این خبر را تأیید کرد؛ موضوعی که بلافاصله واکنش گسترده رسانه‌ها و نهادهای حقوق بشری را به همراه داشت.



روند پرونده و اتهامات



مهران بهرامیان، از اهالی شهرستان سمیرم استان اصفهان، در دی‌ماه ۱۴۰۱ به همراه برادرش فاضل در مراسم چهلم برادر دیگرشان، مراد بهرامیان – که در جریان اعتراضات کشته شده بود – بازداشت شد. آن‌ها در دادگاه به اتهام «قتل یک مأمور حکومتی» محاکمه و هر دو به اعدام محکوم شدند.


فعالان حقوق بشر تأکید می‌کنند که روند رسیدگی به پرونده این دو برادر، فاقد اصول یک دادرسی عادلانه بوده است. به گفته منابع مستقل، مهران و فاضل تحت شکنجه‌های شدید جسمی و روانی قرار داشتند، از حق دسترسی به وکیل انتخابی محروم بودند و حتی امکان ملاقات با خانواده را نداشتند.



واکنش‌ها و فضای امنیتی



منابع محلی از استقرار گسترده نیروهای یگان ویژه در اطراف دادگستری سمیرم و اعمال فشار بر خانواده و نزدیکان این زندانیان برای سکوت اجباری خبر داده‌اند. در مردادماه گذشته نیز تأیید حکم اعدام مهران و فاضل موجی از اعتراضات در سمیرم به‌راه انداخت و به اعتصاب عمومی بازار این شهر انجامید.


با وجود هشدارهای مکرر نهادهای حقوق بشری و رسانه‌های مستقل، دستگاه قضایی جمهوری اسلامی حکم اعدام مهران را اجرا کرد. اکنون نگرانی‌ها درباره سرنوشت برادرش فاضل افزایش یافته است. منابع حقوق بشری می‌گویند او همچنان در معرض خطر اجرای قریب‌الوقوع حکم اعدام قرار دارد.



نگاه حقوق بشری



اعدام مهران بهرامیان بار دیگر بحث نقض حق حیات و نبود شفافیت در روند قضایی ایران را برجسته کرده است. سازمان‌های بین‌المللی از جمله عفو بین‌الملل و گزارشگران ویژه سازمان ملل بارها از جمهوری اسلامی خواسته‌اند تا اجرای مجازات اعدام، به‌ویژه در پرونده‌های سیاسی و اعتراضی، متوقف شود. اما در عمل، روند اعدام معترضان نه‌تنها متوقف نشده بلکه با شدت ادامه یافته است.



نتیجه‌گیری



اعدام مهران بهرامیان نه تنها غم بزرگی بر خانواده او تحمیل کرد، بلکه به نمادی از سرکوب خونین اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» بدل شد. سرنوشت مبهم فاضل بهرامیان نیز همچنان در هاله‌ای از ابهام است. این رخداد بار دیگر ضرورت توجه جامعه جهانی به وضعیت حقوق بشر در ایران و مطالبه توقف فوری اعدام‌ها را پررنگ‌تر کرده است


4

فریادِ یک مهاجرِ زخمی

     دل‌نوشته : من چهار دهه را نفس کشیدم با خاطره‌های سوخته و امیدهای له‌شده. در جنگی بزرگ‌تر از خودم رشد کردم؛ جنگی که دستِ یک ایده‌ٔ سرکوب...