عضو شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران
سه سال از روزی میگذرد که نام «مهسا ژینا امینی» تبدیل به فریاد جمعی ما شد. دختری ۲۲ ساله که تنها «جرمش» انتخاب پوشش خودش بود، در بازداشتگاه گشت ارشاد جانش را از دست داد؛ اما حقیقت این است که او کشته نشد، بلکه به قتل رسید.
جنبشی که پس از آن شکل گرفت، چیزی فراتر از اعتراض به یک قانون تبعیضآمیز بود. «زن، زندگی، آزادی» تبدیل شد به شعار نسلی که دیگر حاضر نیست دروغ و خشونت را بپذیرد. نسلی که در برابر سرکوب، سر خم نکرد؛ در خیابان، دانشگاه، کارخانه و حتی در تبعید، ایستاد و گفت: «نه!»
این سه سال، سالهای رنج و سرکوب بیوقفه بوده است؛ صدها کشته، هزاران زندانی، خانوادههای بیشمار داغدار. اما همزمان سالهای امید هم بوده است؛ امید به اینکه خون ژینا و دیگر جانباختگان این راه، بیثمر نماند.
مانا نیستانی در کاریکاتور هفتهاش بار دیگر یادمان میآورد که چطور نام و چهره ژینا، هنوز بر دیوارهای حافظه جمعی ما نقش بسته است. رژیم میخواست او را پاک کند، اما او امروز از هر زمان زندهتر است.
سه سال گذشته، و ما هنوز ایستادهایم. ما هنوز تکرار میکنیم:
زن، زندگی، آزادی
#مهسا_امینی
#ژینا_امینی
#زن_زندگی_آزادی
#مرگ_بر_دیکتاتور
#ایران_آزاد
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#FreeIran
#MahsaAmini
#JinaAmini
#WomanLifeFreedom