سی و چند سال حکمرانی خامنهای یک کشور ثروتمند را به ویرانهای تمامعیار تبدیل کرده مردمی که روزی باید از ثروت ملی بهره میبردند، امروز نه آب دارند، نه نان، نه هوای پاک در عوض حکومت از مردم میخواهد صرفهجویی کنند، کمتر بخورند و اسراف نکنند، در حالی که منابع طبیعی کشور نابود شده و میلیاردها دلار ثروت عمومی غارت شده است همه چیز صرف حمایت از نیروهای نیابتی در منطقه، به آتش کشیدن کشورها و قدرتطلبی بیپایان یک رهبر شده است
عکسها هیچوقت دروغ نمیگویند ورزشگاه آزادی، زایندهرود، دریاچه ارومیه، جنگلهای هیرکانی، رودخانهها، کوهها، شهرها و حتی نفس مردم—همه یک چیز را ثابت میکنند این سرزمین زمانی زیبا، زنده، پرآب، امن و رویایی بود اما بعد از ۴۵ سال، چیزی از آن باقی نمانده جز خاکستر، خشکسالی، بتنخواری، غارت، نابودی و یک حکومت بیکفایت که ایران را مثل غنیمت جنگی تقسیم و تکهتکه کرد
در شرایطی که ایران خود را به پیماننامه جهانی حقوق کودک متعهد کرده است، سیاستهای داخلی نشان میدهد که کودکان به ابزار حکومت و قدرتطلبی تبدیل شدهاند فرزندانی که باید در محیط امن و سالم تحصیل و رشد کنند، به اجبار در اردوهای نظامی و مناطق عملیاتی حضور یافتهاند؛ شرایطی که زندگی و روان آنان را در معرض خطر قرار میدهد
وقتی حکومتی فاسد و بیپاسخگو سالهاست جان مردم را فدای سود و قدرت میکند، نتیجه چیزی جز صنعت خودروسازی مرگآفرین نیست در کشوری که نهادهای تصمیمگیر شبیه مردم نیستند و درد و رنج آنان را نمیفهمند، خودرو نه وسیله حملونقل که ابزار کشتار سیستماتیک تبدیل شده است
در هر کشوری که رهبرانش با مردمش فاصله داشته باشند و منافع شخصی، ایدئولوژیک یا خارجی را به منافع ملت ترجیح دهند، آن کشور به شکل واقعی اشغال شده است ایران امروز نمونه بارز این تعریف است؛ حکومتی که نه نماینده واقعی مردم است و نه دغدغههای روزمره آنها را میفهمد، تصمیم میگیرد و کشور را به مسیر نابودی میکشاند
امروز مردان ایران در میانه بحرانی بهسر میبرند که نه تنها اقتصادی و اجتماعی است، بلکه روحی و روانی را نیز تحت فشار قرار داده است از تورم افسارگسیخته و گرانی بیرحمانه گرفته تا بیکاری، فقدان امنیت شغلی، فشارهای خانوادگی و توقع جامعه برای مردانگی و تامین همه نیازهای خانواده، هیچ فرصتی برای استراحت و نفس کشیدن باقی نمانده است
افزایش تکاندهنده خودکشی در ایران زیر سایه فروپاشی اجتماعیرئیس سازمان امور اجتماعی کشور اعلام کرده موارد خودکشی با قصد مرگ رو به افزایش است و این هشدار یکی از تاریکترین نشانههای فروپاشی اجتماعی در جمهوری اسلامی است محمد بطحایی گفته افراد دیگر برای نمایش اقدام نمیکنند بلکه با نیت قطعی مرگ خودکشی میکنند و این بیانگر یک بحران ریشهدار است |
پرده تازه از چپاول در جمهوری اسلامیتخلف ۴۰ هزار میلیاردی در منطقه آزاد انزلی بار دیگر نشان داد فساد در جمهوری اسلامی تصادفی نیست بلکه ستون اصلی حکمرانی است کارمند وزارت دفاع مصطفی طاعتی مقدم بدون حضور هیات مدیره ۲۱ هکتار از اراضی ملی را به یک شرکت در شرف تاسیس واگذار کرده و این یعنی غارت رسمی اموال مردم |
در ایران، استفاده از شکنجه و سرکوب علیه شهروندان به ابزاری عادی برای حفظ قدرت تبدیل شده است. زندانیان سیاسی، فعالان مدنی و اجتماعی، و حتی شهروندانی که تنها حق اعتراض یا بیان نظر خود را مطالبه میکنند، در معرض رفتارهای خشونتآمیز و غیرانسانی قرار دارند. این اقدامات نشان از فروپاشی اخلاقی و حقوقی در سیستم حکومتی دارد.
بازداشتهای خودسرانه، فشارهای روانی، ضرب و شتم، محرومیت از تماس با خانواده و محرومیت از خدمات حقوقی، نمونههایی از شکنجه و سرکوب در ایران هستند. این اقدامات نه تنها حقوق بنیادین بشر را نقض میکند، بلکه ترس و رعب را در جامعه گسترش میدهد و هر صدای مخالف را خاموش میکند.
شکنجه و سرکوب تأثیرات عمیقی بر روان و امنیت اجتماعی دارد. افزایش افسردگی، اضطراب، خودسانسوری، ترس عمومی و کاهش اعتماد به نهادهای حکومتی از جمله پیامدهای این سیاستهای سرکوبگرانه است. جامعه ایران در سایه این خشونت سیستماتیک، فرصت رشد و توسعه اجتماعی و فرهنگی را از دست میدهد.
برای پایان دادن به شکنجه و سرکوب، نیاز به نظارت بینالمللی، شفافیت قضایی، آزادی فوری زندانیان سیاسی و پایان دادن به بازداشتهای خودسرانه است. جامعه ایران تنها زمانی میتواند عدالت و امنیت واقعی را تجربه کند که خشونت سیستماتیک متوقف شده و حقوق بنیادین شهروندان تضمین گردد.
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
#مهساامینی
#vvmiran
@baschariyat
#MahsaAmini
در ایران، قدرتطلبی و فساد حکومتی به مرحلهای رسیده که زندگی مردم و منابع کشور به ابزاری برای ثروتاندوزی و حفظ قدرت تبدیل شده است. تصمیمات اشتباه، سوءمدیریت و تمرکز ثروت در دست گروهی محدود باعث شده عدالت اجتماعی و رفاه عمومی قربانی شوند و جامعه در وضعیت بحران اقتصادی و اجتماعی فرو رود.
اختلاسهای کلان، پروژههای بیفایده، انتقال ثروت ملی به نزدیکان و مدیران ناکارآمد و تمرکز ثروت و امکانات در دست حلقهای محدود، نمونههای آشکار قدرتطلبی و فساد حکومتی است. مردم هیچ نفوذی بر تصمیمات اقتصادی و سیاسی ندارند و هر روز شاهد افزایش فشار معیشتی و کاهش حقوق خود هستند.
این فساد و سوءمدیریت باعث افزایش فقر، بیعدالتی، کاهش اعتماد عمومی، افسردگی و خودکشی، رشد فساد در سطوح پایین و بالا، و بیاعتباری قوانین شده است. مردم ایران ناچارند هر روز با ناتوانی و کمبودهای شدید دست و پنجه نرم کنند، در حالی که مسئولان فاسد و قدرتطلب به فکر منافع شخصی خود هستند.
برای پایان دادن به این وضعیت، نیاز به شفافیت، حسابرسی مستقل، مبارزه جدی با فساد و پاسخگویی مسئولان وجود دارد. جامعه ایران تنها وقتی میتواند عدالت و رفاه را تجربه کند که فساد، سوءمدیریت و قدرتطلبی نظامی به چالش کشیده شود و منابع کشور به جای منافع شخصی، صرف بهبود زندگی مردم گردد.
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
#مهساامینی
#vvmiran
@baschariyat
#MahsaAmini
در ایران، تورم افسارگسیخته، گرانی بیرحمانه کالاهای اساسی، کاهش قدرت خرید و بحران معیشت مردم به نقطهای رسیده که زندگی روزمره تبدیل به مبارزهای دائمی برای بقا شده است. مسئولان فاسد و قدرتطلب به جای رسیدگی به نیازهای مردم، مشغول ثروتاندوزی و سوءمدیریت هستند و بحران اقتصادی را عمیقتر میکنند.
صفهای طولانی خرید نان، کمبود کالاهای اساسی، افزایش نجومی قیمتها و کاهش دستمزد واقعی نمونههایی از فشارهای مستقیم بر زندگی مردم است. فساد سیستماتیک، اختلاسها و مدیریت نابلد باعث شده خانوادهها حتی برای تأمین نیازهای اولیه خود دست و پا بزنند و امید به زندگی روزبهروز کاهش یابد.
بحران اقتصادی منجر به افزایش فقر، سوءتغذیه کودکان، افسردگی، خودکشی، اعتیاد و فروپاشی ارزشهای انسانی شده است. کودکان، زنان و سالمندان بیشترین آسیب را میبینند و آینده کشور در خطر جدی قرار دارد. بیتوجهی مسئولان به نیازهای مردم جامعه را به سمت ناامنی، نارضایتی و اعتراض گسترده سوق میدهد.
راه حل واقعی کاهش فشار اقتصادی و بازگرداندن عدالت اجتماعی است. اصلاح سیاستهای اقتصادی، مبارزه با فساد، حمایت از خانوادههای کمدرآمد و افزایش شفافیت در مدیریت منابع، تنها راه نجات مردم از بحران فعلی است. جامعه ایران تنها زمانی میتواند عدالت، آرامش و پیشرفت را تجربه کند که قدرتطلبان و فاسدان پاسخگو باشند و مردم به حقوق اقتصادی خود دسترسی داشته باشند.
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
#مهساامینی
#vvmiran
@baschariyat
#MahsaAmini
در ایران، دسترسی مردم به اینترنت و اطلاعات آزاد به شدت محدود شده است. فیلترینگ گسترده، کاهش سرعت و قطعهای مکرر اینترنت ابزارهایی هستند که حکومت برای کنترل جامعه و سرکوب اعتراضات استفاده میکند. این اقدامات نه تنها آزادی بیان و ارتباطات را نقض میکنند، بلکه مردم را از اطلاعرسانی و آموزش محروم میکنند.
قطع اینترنت در زمان اعتراضات، مسدود کردن شبکههای اجتماعی و محدودیت دسترسی به سایتهای خبری و آموزشی، نمونههای آشکار نقض حقوق شهروندان است. حکومت فاسد و قدرتطلب ملاها ترجیح میدهد اطلاعات را کنترل کند تا به حقوق شهروندان احترام بگذارد.
این محدودیتها باعث افزایش ناآگاهی، کاهش شفافیت و بیاعتمادی عمومی به نهادهای دولتی شده است. جوانان و فعالان اجتماعی نمیتوانند آزادانه ایدهها و دانش خود را به اشتراک بگذارند و جامعه در سایه سانسور و ترس رشد نمیکند.
برای پایان دادن به سانسور، دسترسی آزاد به اینترنت و اطلاعات باید تضمین شود، فیلترینگ و قطع اینترنت متوقف گردد و مردم بتوانند بدون ترس از بازداشت و تهدید، با جهان ارتباط برقرار کنند. جامعه ایران تنها زمانی میتواند عدالت، شفافیت و پیشرفت اجتماعی را تجربه کند که آزادی ارتباطات و اطلاعات تضمین شود.
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
#مهساامینی
#vvmiran
@baschariyat
#MahsaAmini
در ایران، کیفیت هوای شهرهای بزرگ به شدت افت کرده و مردم هر روز با خطرات جدی سلامت مواجه هستند. گردوغبار، ذرات معلق و انتشار گازهای سمی از صنایع و خودروها نفس را برای شهروندان تنگ کرده است. دولت و مسئولان، به جای مدیریت صحیح منابع و کاهش آلایندهها، صرفاً با وعده و اظهارات بیاثر، بحران را ادامه میدهند.
آلودگی هوا ناشی از سوءمدیریت، فساد، کمکاری و بیتوجهی به محیط زیست است. سرمایههای کلان صرف پروژههای بیفایده یا رقابتهای منطقهای میشود، در حالی که مردم به حق بنیادین خود یعنی دسترسی به هوای پاک محروم شدهاند. این نشاندهنده اولویت قدرت و پول بر جان مردم است.
آلودگی هوا باعث افزایش بیماریهای تنفسی، قلبی و سرطان، کاهش کیفیت زندگی و ایجاد فشار روانی میشود. کودکان، سالمندان و بیماران بیشترین آسیب را میبینند و جامعه به شدت در معرض خطر قرار گرفته است. این وضعیت نقض آشکار حق بر زندگی و سلامت شهروندان است.
برای بهبود شرایط، لازم است قوانین محیط زیستی به طور جدی اجرا شوند، صنایع آلاینده کنترل شوند و سرمایهگذاری واقعی در حملونقل پاک و فناوریهای سبز انجام گیرد. مردم حق دارند هوای پاک تنفس کنند و مسئولان باید پاسخگوی این بحران باشند.
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
#مهساامینی
#vvmiran
@baschariyat
#MahsaAmini
در ایران، قطعیهای مکرر برق تبدیل به معضلی جدی برای زندگی روزمره شده است. مردم در گرمای تابستان و سرمای زمستان بدون اطلاع قبلی با خاموشی مواجه میشوند، در حالی که دولت و نهادهای مسئول، مدیریت صحیح و برنامهریزی منطقی ندارند.
بیش از توان تولید، نیروگاهها و شبکه توزیع برق درگیر ناکارآمدی و فساد شدهاند. میلیاردها تومان سرمایه به پروژههای ناکارآمد و غیراقتصادی اختصاص یافته، در حالی که مردم سادهترین حق خود یعنی دسترسی به انرژی را از دست دادهاند. این وضعیت نشانهای آشکار از فاجعه حکمرانی و سوءمدیریت فاسد است.
خاموشیهای مکرر بر کسبوکارها، مدارس، بیمارستانها و زندگی روزمره مردم اثر گذاشته است. تولید صنعتی کاهش یافته، کسبوکارهای کوچک ورشکسته شدهاند و شهروندان مجبور به تحمل هزینههای اضافی و نارضایتی عمومی شدهاند.
راهکار اصلی شفافیت، نظارت دقیق، اصلاح ساختارهای انرژی و سرمایهگذاری در زیرساختهای پایدار است. مردم حق دارند از برق سالم و مستمر برخوردار باشند و مسئولان باید پاسخگوی این بحران باشند.
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
#مهساامینی
#vvmiran
@baschariyat
#MahsaAmini
در ایران، زنان به شکل سیستماتیک از حقوق بنیادین خود محروم میشوند. محدودیتهای قانونی، اجبار به رعایت قوانین لباس و حضور در اجتماع، محدود کردن آزادیهای شخصی و اجتماعی، نمونههایی از نقض آشکار حقوق زنان هستند. سیاستهای قدرتطلبانه و فساد حکومت، زنان را به قربانیانی دائمی تبدیل کرده است.
بازداشت فعالان زن، محدود کردن حضور زنان در محیطهای کاری و آموزشی، اعمال خشونت قانونی و اجتماعی، ممنوعیتها در ورزش و فرهنگ، همه مصادیق سرکوب و تبعیض جنسیتی هستند. حکومت فاسد و فاشیست ایران به جای حمایت و تضمین حقوق زنان، آنها را گروگان قدرت و قوانین تبعیضآمیز خود کرده است.
این سرکوب موجب کاهش اعتماد زنان به نهادهای حکومتی، ایجاد محدودیت در رشد فردی و اجتماعی و افزایش خشونت و فشار روانی شده است. زنان نمیتوانند آزادانه در جامعه حضور پیدا کنند و جامعه از استعدادها و تواناییهای نیمی از جمعیت خود محروم میماند.
برای پایان دادن به نقض حقوق زنان، قوانین تبعیضآمیز باید لغو شوند، آزادیهای فردی و اجتماعی زنان تضمین شود و دسترسی به آموزش، کار و فعالیتهای فرهنگی برای همه فراهم گردد. تنها با این اقدامات میتوان جامعهای عادلانه و متوازن ایجاد کرد و زنان را از گروگان قدرت فاشیستها رها ساخت.
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
#مهساامینی
#vvmiran
@baschariyat
#MahsaAmini
هزاران کودک در ایران به دلیل فقر اقتصادی خانوادهها و کمبود دسترسی به غذای کافی و مغذی، از حق بنیادین خود برای رشد سالم و زندگی کرامتآمیز محروم شدهاند. این وضعیت نه تنها سلامت جسمی آنها را تهدید میکند، بلکه نقض آشکار حقوق انسانی و کودکی است.
سوءتغذیه، محرومیت از دسترسی به آموزش مناسب، فشار اقتصادی بر خانوادهها، کار کودکان و عدم دسترسی به مراقبتهای بهداشتی از جمله موارد نقض حقوق کودکان در ایران هستند. سیاستهای اشتباه و فساد سیستماتیک حکومت باعث شده نسل آینده با بحران سلامت و آموزشی روبهرو شود.
فقر غذایی و محرومیت کودکان موجب کاهش توان یادگیری، افزایش بیماریها، ضعف سیستم ایمنی و مشکلات روانی میشود. خانوادهها نیز تحت فشار روانی و اقتصادی شدید قرار میگیرند. این چرخه موجب استمرار فقر و کاهش کیفیت زندگی در نسلهای آینده میشود.
برای حفاظت از حقوق کودکان، دولت باید برنامههای حمایتی غذایی و آموزشی را بهصورت گسترده اجرا کند، دسترسی خانوادهها به منابع غذایی و بهداشتی را تضمین کند و سیاستهای رفاهی و آموزشی هدفمند ایجاد نماید. تنها با این اقدامات میتوان نسل آینده را از فقر و محرومیت نجات داد و جامعهای عادلانهتر ساخت.
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
#مهساامینی
#vvmiran
@baschariyat
#MahsaAmini
در زندانهای ایران، هزاران زندانی تحت شکنجه، رفتارهای تحقیرآمیز و محرومیتهای غیرانسانی قرار دارند. این اعمال، نقض آشکار حقوق بشر و کرامت انسانی است و نشاندهنده فساد و قدرتطلبی فاشیستی نظام حاکم است. هر کسی که صدای خود را علیه سیاستهای حکومت بلند میکند، با خشونت، بازداشتهای خودسرانه و شکنجه مواجه میشود.
ضرب و شتم، بازداشتهای طولانی بدون محاکمه، محرومیت از ملاقات با خانواده، محرومیت از مراقبتهای پزشکی و فشارهای روانی از جمله نمونههای شکنجه در زندانهای ایران هستند. این اقدامات نه تنها به فرد آسیب میزند، بلکه ترس عمومی و خودسانسوری را در جامعه تقویت میکند.
شکنجه و فشار غیرانسانی در زندانها باعث ترس، افسردگی و افزایش فشار روانی در جامعه میشود. خانوادههای زندانیان نیز تحت فشار و استرس قرار میگیرند و جامعه به جای رشد و آرامش، در سایه ترس و محدودیت گرفتار میشود. این وضعیت نشاندهنده شکست حکمرانی و بیتوجهی به حقوق انسانی شهروندان است.
برای پایان دادن به شکنجه و نقض حقوق زندانیان، حکومت باید بازداشتهای خودسرانه و رفتارهای تحقیرآمیز را متوقف کند، دسترسی به مراقبتهای پزشکی و ملاقات با خانواده را تضمین کند و مسئولان شکنجهکننده را محاکمه نماید. جامعه ایران تنها زمانی میتواند به آرامش، عدالت و حقوق انسانی دست یابد که زندانها از شکنجه و سرکوب پاک شوند.
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
#مهساامینی
#vvmiran
@baschariyat
#MahsaAmini
ایران در دست گروهی از ملاهای فاسد و قدرتطلب گرفتار شده است که منافع شخصی و سیاسی خود را بالاتر از رفاه و امنیت مردم قرار میدهند. هر تصمیم سیاسی یا اقتصادی در این کشور، بیشتر برای حفظ قدرت و غارت منابع ملی گرفته میشود تا تأمین نیازهای واقعی جامعه. این حاکمیت فاشیستی، زندگی میلیونها ایرانی را به گروگان گرفته و آینده کشور را تهدید میکند.
اختلاسهای میلیاردی، سوءمدیریت گسترده منابع آب و برق، نابودی صنایع و زیرساختها و سرمایهگذاری در پروژههای غیرضروری، نمونههایی از قدرتطلبی بیحد و حصر ملاهاست. این گروه به جای پاسخگویی و خدمت به مردم، ثروت و منابع کشور را هدر میدهد و با سیاستهای نادرست، فقر، گرانی و بحرانهای اجتماعی و اقتصادی را تشدید میکند.
قدرتطلبی و فساد ملاها باعث شده مردم ایران با تورم، فقر، بیکاری، کمبود آب و برق و نابودی محیط زیست دست و پنجه نرم کنند. نسل جوان آینده خود را در یک جامعه بیعدالت، پر از ناامنی و محدودیتهای اقتصادی و اجتماعی میبیند. این شرایط نه تنها تهدیدی برای رفاه مردم، بلکه تهدیدی برای امنیت و بقای ملی است.
مردم ایران و جامعه جهانی باید فشار بیاورند تا حکومت فاسد و قدرتطلب پاسخگو شود. مبارزه با اختلاس، شفافسازی منابع، پایان دادن به سیاستهای غیرعقلانی و تضمین حقوق انسانی شهروندان تنها راه نجات کشور از این بحران است. تا زمانی که ملاها قدرت را گروگان گرفتهاند، عدالت و امنیت اجتماعی در ایران تحقق نخواهد یافت.
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
#مهساامینی
#vvmiran
@baschariyat
#MahsaAmini
ایران امروز با بحرانی اقتصادی بیسابقه روبروست. تورم افسارگسیخته، افزایش سرسامآور قیمت دلار، سکه، طلا و کالاهای اساسی، قدرت خرید مردم را به صفر رسانده و خانوادهها دیگر توان تأمین نیازهای اولیه زندگی خود را ندارند. حکومت فاسد و قدرتطلب ملاها با سوءمدیریت، فساد و اختلاسهای عظیم، هزینه زندگی مردم را به آسمان فرستاده و به جای حل مشکلات، اقتصاد کشور را گروگان منافع خود کرده است.
افزایش قیمت مواد غذایی، مسکن، سوخت و خدمات عمومی نشان میدهد که دولت توان مدیریت اقتصادی ندارد. مردم هر روز در صف نان، سوخت و کالاهای ضروری منتظر میمانند، در حالی که فساد گسترده در سطوح بالای قدرت باعث شده منابع کشور به جای رفاه عمومی، صرف منافع شخصی و پروژههای بیثمر شود. این وضعیت نمایانگر ناتوانی و قدرتطلبی نظام فاسد است.
گرانی و تورم غیرقابل کنترل باعث افزایش فقر، سوءتغذیه، اعتیاد، افسردگی، خودکشی و کاهش امید به زندگی در جامعه شده است. خانوادهها برای تأمین حداقل نیازها دچار استرس و فشار شدید روانی هستند و نسل آینده در معرض تهدید سلامت و تحصیل قرار گرفته است. این بحران اقتصادی، نه یک مشکل مقطعی، بلکه نتیجه مدیریت غلط و فساد سیستماتیک است.
برای پایان دادن به این بحران، دولت باید ابتدا با فساد و اختلاسها مبارزه کند، منابع کشور را برای رفاه عمومی و توسعه زیرساختها اختصاص دهد و سیاستهای اقتصادی شفاف و عادلانه اجرا کند. مردم ایران حق دارند در یک جامعه امن، با زندگی شرافتمندانه و بدون ترس از فقر و گرانی روزمره زندگی کنند. تنها با اصلاحات بنیادین و پایان دادن به قدرتطلبی و فساد، اقتصاد ایران میتواند به مسیر درست بازگردد.
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
#مهساامینی
#vvmiran
@baschariyat
#MahsaAmini
اعدام در ایران نه تنها یک حکم قضایی، بلکه وسیلهای برای ترساندن مردم و حفظ قدرت حاکمیت است. هزاران شهروند ایرانی به اتهامات گاه مبهم و غیرشفاف اعدام شدهاند و این اعمال خشونتآمیز هیچ تضمینی برای عدالت و امنیت واقعی ارائه نمیدهند. حکومت فاسد و قدرتطلب ملاها با طناب دار و حکم مرگ، تلاش میکند کنترل جامعه را حفظ کند و صدای اعتراض را خاموش کند.
اعدامهای گسترده، از جمله اعدامهای سیاسی، عقیدتی و حتی قضایی، نشاندهنده بیعدالتی سیستم قضایی و ناتوانی حکومت در اداره کشور بر پایه قانون و حقوق بشر است. این اقدامها نه تنها خانوادهها را داغدار میکند، بلکه جامعه را در ترس و سکوت فرو میبرد و هر نوع مطالبه مدنی و آزادی بیان را خفه میکند.
اعمال اعدامهای غیرانسانی موجب افزایش بیاعتمادی به نهادهای حکومتی، رشد ترس عمومی و کاهش مشارکت اجتماعی میشود. جوانان نمیتوانند آزادانه فکر کنند و مردم ناچارند برای حفظ جان و زندگی، سکوت کنند. این خشونت سیستماتیک، جامعه ایران را به سمت بحران عمیق انسانی و اجتماعی سوق میدهد.
برای پایان دادن به اعدامهای غیرانسانی، حکومت باید قوانین خود را با اصول حقوق بشر هماهنگ کند، اعدامها متوقف شوند و امکان دفاع قانونی واقعی برای همه فراهم گردد. تنها زمانی ایران میتواند عدالت، آرامش و آزادی را تجربه کند که جان و کرامت شهروندان محترم شمرده شود و ملاها نتوانند با طناب دار و وحشت، جامعه را گروگان قدرت خود کنند.
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
#مهساامینی
#vvmiran
@baschariyat
#MahsaAmini
در ایران، پیروان ادیان مختلف همواره در معرض سرکوب، محدودیت و تبعیض سیستماتیک هستند. آزادی دین و باور که باید یکی از حقوق بنیادین بشر باشد، در این کشور به بازیچه قدرتطلبی و کنترل حکومتی تبدیل شده است. هر فردی که از چارچوبهای رسمی فاصله میگیرد، با تهدید، بازداشت، فشار اجتماعی و حتی خشونت مواجه میشود.
بازداشت فعالان مذهبی، تخریب اماکن مقدس اقلیتها، محدود کردن فعالیتهای اجتماعی و فرهنگی پیروان ادیان غیررسمی، نمونههایی از نقض سیستماتیک حقوق بشر در ایران هستند. حکومت فاسد و قدرتطلب ملاها ترجیح میدهد با تهدید و خشونت، کنترل جامعه را حفظ کند تا آنکه به حقوق شهروندان احترام بگذارد.
این سرکوب موجب ترس عمومی، کاهش اعتماد به نهادهای حکومتی و خودسانسوری مذهبی در جامعه شده است. جوانان و خانوادههای مذهبی نمیتوانند آزادانه عقاید و مراسم خود را برگزار کنند و جامعه در سایه ترس و محدودیت رشد میکند. نقض حقوق ادیان نه فقط ظلم فردی بلکه نشانه بحران عمیق حکمرانی و فساد در ساختار قدرت است.
برای پایان دادن به نقض حقوق ادیان، آزادی مذهبی باید تضمین شود، اقلیتها از حق بر عبادت و فعالیت فرهنگی بهرهمند شوند و بازداشتها و سرکوبها متوقف گردد. جامعه ایران تنها زمانی میتواند عدالت، شفافیت و آرامش اجتماعی را تجربه کند که آزادی دینی برای همه شهروندان تضمین شود و ملاها نتوانند باورها را گروگان قدرت و ترس کنند.
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
#مهساامینی
#vvmiran
@baschariyat
#MahsaAmini
در ایران، آزادی بیان نه تنها محدود بلکه سرکوب میشود. هر صدای مخالف، هر تحلیل انتقادی و هر پست اعتراضی با قیچی سانسور مواجه است. حکومت فاسد و قدرتطلب ملاها ترجیح میدهد حقیقتهای فاجعهبارشان پنهان بماند تا مردم از بیکفایتی، فساد و سوءمدیریت آنها آگاه شوند. این سانسور آشکار نقض حقوق بنیادین شهروندان برای دسترسی به اطلاعات و بیان آزادانه است.
محدودیتها و سانسورها شامل فیلترینگ اینترنت، حذف صفحات خبری و شبکههای اجتماعی، توقیف روزنامهها و بازداشت خبرنگاران است. هر کسی که سعی کند صدای خود را بلند کند یا واقعیتها را منتشر نماید، با تهدید، زندان و حتی خشونت مواجه میشود. این رفتارها نشان میدهد که هدف واقعی حفظ قدرت است و نه رفاه یا امنیت مردم.
سانسور گسترده باعث ایجاد ترس و خودسانسوری در جامعه شده است. مردم نمیتوانند آزادانه صحبت کنند و بحثهای عمومی و سالم شکل نمیگیرد. نسل جوان در ترس از بازداشت و آزار بزرگ میشود و اعتماد عمومی به نهادهای حکومتی به حداقل رسیده است. جامعهای که نتواند آزادانه انتقاد کند، محکوم به فساد و فاجعه است.
برای نجات جامعه از این وضعیت، آزادی بیان باید تضمین شود، رسانهها باید آزاد و مستقل عمل کنند، و تمامی شهروندان بدون ترس از بازداشت یا مجازات بتوانند واقعیتها را بیان کنند. تنها با پایان دادن به سانسور میتوان امید، شفافیت و عدالت اجتماعی را دوباره به جامعه بازگرداند.
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
#مهساامینی
#vvmiran
@baschariyat
#MahsaAmini
رئیس شورای تأمین دام رسماً اعلام کرد مردم ایران دیگر توان خرید گوشت قرمز را ندارند و قدرت خریدشان به صفر رسیده است. این یعنی سالها سوءمدیریت، فساد سیستماتیک و اولویت دادن به منافع دزد و مفتخورهای پشت میزهای قدرت، سفره مردم را به خاک سیاه کشانده است.
خلاصه: در حالی که تنها طی دو روز گذشته بازار ایران به مرحله فروپاشی کامل نزدیک شده، سکه از ۱۲۰ میلیون تومان گذشت، طلا ۱۲ میلیون تومان شد و دلار از مرز ۱۱۴ هزار تومان عبور کرد. این اعداد خشک نیستند، نشانهای از مرگ تدریجی اقتصاد و امید در ایراناند.
هر روز حدود بیست میلیون لیتر بنزین از کشور قاچاق میشود، دقیقاً همانقدر که الان در داخل کمبود داریم؛ اما عجیبتتر اینکه سامانههای هوشمندِ کنترلِ «نانِ مردم» فعالاند تا مصرف هر لقمه را بشمارند، و همزمان دهها هزار تانکر قاچاق در جادهها جولان میدهند و صفهای سوخت کیلومتری شکل میگیرد بدون اینکه مسئولان واقعی یک گزارش شفاف ارائه دهند یا پاسخگو شوند این تناقض، نشاندهنده یک انتخاب سیاسی و مدیریتی است: سختگیری روی سفرهٔ فقرا، چشمپوشی یا همدستی با شبکههای قاچاق
قرار است خسارت این غارت سازمانیافته را باز هم از جیب مردم، با افزایش قیمت بنزین و افزایش هزینههای زندگی جبران کنند؛ همان شیوهای که بانکهای رانتی با تسویهحساب از حسابهای عمومی آزمودند و نتیجهاش خالی شدن سفرههای مردم بود. اینبار هم هدف یکی است: بازگرداندن ثروت عمومی به حلقههای بستهٔ قدرت و رانت بهقیمت فروپاشی معیشت عمومی.
دلار در ایران به یک قدمی ۱۱۰ هزار تومان؛ فاجعهٔ بیاعتمادی و فساددلار در ایران در یک جهش بیسابقه به یک قدمی ۱۱۰ هزار تومان رسید و این روند، نگرانیهای عمیق اقتصادی و اجتماعی را آشکار کرده است. تورم افسارگسیخته، سیاستهای ارزی اشتباه، کسری بودجه و بیاعتمادی مردم نسبت به نظام بانکی و اقتصادی کشور باعث شده نقدینگی سرگردان به سمت دلار هجوم ببرد و ارزش پول ملی هر روز کاهش یابد. تحریمها فشار خارجی ایجاد میکنند، اما ریشهٔ بحران داخلی است؛ مدیریت نادرست، فساد سیستماتیک، سوءتصمیمگیریهای اقتصادی و اولویت دادن به منافع گروهی و سیاسی به جای مردم، اقتصاد ایران را در لبهٔ پرتگاه قرار داده است. |
خلاصه: در سال ۱۳۴۵، ادارهٔ وقت وزارت آب و برق در پاسخ به درخواست حفر چاه در دشت ممنوعهٔ جیرفت نوشت: «منابع آب و خاک به یک نسل تعلق ندارد و دولت نمیتواند شاهد و ناظر از بین رفتن این منابع باشد» این جمله نشان میدهد روزگاری نگاه مدیریتی به آب و خاک، نگاه ملی و بلندمدت بوده است و امروز آن نگاه بهکلی گم شده است.
اما امروز؟ امروز همان منابع حیاتی که باید نسلهای آینده را سیراب کنند، به انبار سودجویان و سرمایههای رانتی تبدیل شدهاند. چاههای غیرمجاز، برداشتهای بیرویه، سوداگری در زمین و آب، سوءمدیریتِ سیستماتیک و فساد نهادینهشده، حکایت روزگار ماست. وقتی سواد مدیریت به جایشان بیاید، آب را حراج میکنند، خاک را گروگان میگیرند و آینده را میفروشند.
اینجا دیگر فقط یک بحران آب نیست، این فاجعهٔ اخلاقی، حکمرانی و اجتماعی است. امروز پول نفت و مالیات مردم صرف اورانیوم، نیابتیها، پروژههای بیحسابوکتاب میشود و وقتی این درآمدها به زیرساخت آب و خاک و زندگی مردم نرسد، دیگر بحران طبیعی نیست؛ بحران انتخابهای غلط حاکمان است.
مدیران فعلی اما گویی آن نامه را نخواندهاند یا خواندهاند و فراموش کردهاند: آنزمان نوشته بودند منابع آب و خاک متعلق به یک نسل نیست؛ اما امروز همانها که باید حافظ آن نسل باشند، آن را به نسل بعدی بخشیدهاند — به نسل بیآبی، بیعدالتی و بیامیدی.
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
#بحران_آب #فساد_مدیریتی #حقوق_نسل_آینده #vvmiran #MahsaAmini #مهساامینی @baschariyat
اختلاف و بیتدبیری؛ سرمایههای ایران در مسیر نابودیبر اساس گزارش وبسایت «کوریر» استرالیا، جمهوری اسلامی به جای سرمایهگذاری در زیرساختهای حیاتی کشور، منابع مالی را صرف دخالتها و درگیریهای منطقهای کرده است. این تصمیمات نادرست باعث شده نیازهای اساسی مردم مانند آب، برق، سلامت و آموزش نادیده گرفته شود و بحرانهای اجتماعی و اقتصادی در ایران شدت یابد. ادامهٔ این وضعیت نه تنها زندگی روزمره شهروندان را تحت فشار قرار میدهد، بلکه میتواند جرقه اعتراضات تازه و گستردهای در کشور ایجاد کند. وقتی مسئولان به جای رفع مشکلات داخلی، منابع کشور را برای اهداف فرامرزی خرج میکنند، مردم و نسل آینده گروگان سیاستهای قدرتطلبانه میشوند. |
|
کودکی که زودتر باید بزرگ شود؛ روایت فقر و بیعدالتیدر ویدیویی دردناک، کودک دوازدهسالهای در انشای خود نوشته که میخواهد زودتر بزرگ شود تا بتواند کمک خرج پدرش باشد. این جمله کوتاه، آینهٔ تلخ فقر در ایران است؛ جایی که کودکی و شادی به قیمت نان قربانی میشود. کودکانی که باید در کلاس درس و زمین بازی باشند، امروز دغدغهٔ معیشت خانواده را بر دوش دارند و این یعنی فروپاشی اخلاقی و اجتماعی در کشوری که باید حافظ آیندهٔ نسل خود باشد. فقر، سوءمدیریت و بیعدالتی ساختاری باعث شده کودکان از ابتداییترین حقوق انسانی خود، یعنی حق آموزش، حق بازی و حق زندگی با کرامت محروم بمانند. وقتی کودک دوازدهساله از کار و نان حرف میزند، این نشانه شکست حکومت در تأمین حداقلهای زندگی انسانی است. این وضعیت پیامدهای روانی و جسمی بلندمدتی برای نسل آینده دارد و سلامت اجتماعی کشور را به شدت تهدید میکند. |
|
هانیه شریعتی رودپشتی، ورزشکار و مربی ژیمناستیک و تکواندو در تهران، بازداشت شده به جرم انجام حرکات نمایشی در سطح شهر با پوشش اختیاری این بازداشت، هشداری روشن به جامعه ورزشی، بانوان و شهروندان است که حق آزادی حرکت و ورزش را مطالبه میکنند و نشان میدهد حکومت ترجیح میدهد ورزشکاران را بهخاطر پوشش و ظاهر بازداشت کند تا مشکلات ساختاری ورزش، آزادی و عدالت را حل کند.
هانیه شریعتی رودپشتی متولد ۱۳۷۴، با بیش از ۱۳ سال سابقه ورزشی حرفهای و ۱۰ سال تجربه مربیگری است. وی در رشته ژیمناستیک و سپس تکواندو فعالیت کرده و به عنوان یکی از چهرههای بانوان ورزشکار در تهران شناخته میشود.
شامگاه یکشنبه ۱۸ آبان ۱۴۰۴، شریعتی توسط نیروهای وابسته به اداره اطلاعات تهران بازداشت شده است و دلیل آن انجام حرکات نمایشی در سطح شهر و بهکار بردن پوشش اختیاری عنوان شده است. پس از بازداشت تنها یک تماس کوتاه با خانوادهاش داشته و از محل نگهداری و شرایطش هیچ اطلاعی عمومی نشده است.
این بازداشت نقض حقوق بنیادین شهروندان است: حق آزادی بیان، حق فعالیت ورزشی، حق پوشش و کرامت انسانی. مطابق قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، اصل ۲۶ آزادی انتخاب پوشش را برای شهروندان تضمین کرده و اصل ۲۷ حق اجتماع و فعالیت ورزشی را؛ اما حکومت به جای ایجاد فضاهای امن برای ورزش بانوان، با سرکوب آنان مواجه شده است.
بازداشت یک ورزشکار شناختهشده، پیامی روشن به سایر بانوان و ورزشکاران است که ممکن است فعالیتشان در فضای عمومی یا شبکههای اجتماعی تبدیل به جرم شود. این روند نه تنها به ورزش لطمه میزند بلکه جامعه را به سکوت و ترس وادار میکند. وقتی ورزشکاران بهخاطر پوشش بازداشت میشوند، معنایش این است که نه عدالت ورزشی وجود دارد و نه آزادی واقعی.
هانیه شریعتی بهخاطر حق خودش برای آزادی حرکت و پوشش، در بند شده است، نه بهخاطر جرم اقتصادی یا امنیتی واقعی. این نماد جدیدی از سرکوب نهادینهشده است؛ وقتی ورزش، حرکت و آزادی بانوان تبدیل به جرم میشوند، معلوم است که حکومت در اولویتش سرکوب و کنترل اجتماعی است نه توسعه و رشد انسانها. جامعه ورزشی و زنان ایران باید متحد شوند و بگویند: آزادی ورزشی حق ماست، نه امتیاز.
#مهساامینی
#vvmiran
@baschariyat
#MahsaAmini
اعتراض به عدالت؛ خودسوزی یک جوان اهوازی در مسیر نانخلاصه: احمد بالدی، جوان ۲۰ سالهٔ اهوازی، در اعتراض به تخریب دکهٔ خانوادگیاش، جلوی ماموران شهرداری خود را به آتش کشید. این فاجعه نشانی از فروپاشی عدالت اجتماعی در ایران است؛ نشان میدهد زندگی یک خانوادهٔ کمدرآمد و طالب حق کسب و روزی، چگونه در چشم قدرت و اجراگری تبدیل به نمایش خشونت میشود. در صبح یکشنبه، وقتی نیروهای اجرائیات شهرداری بدون حکم شفاف و با رفتار توهینآمیز وارد محل کسب خانوادهٔ بالدی شدند، احمد که دانشجو و دستیار پدرش بود، بنزین روی بدن خود ریخت و آتش زد. او بیش از ۶۰ تا ۷۰ درصد سوختگی داشت و در بیمارستان بستری شد. والدینش سالها با همین مغازه کوچک زندگی کردهاند و حالا نه فقط سرمایهٔ زندگیشان بلکه امید جوانشان نیز زیر آتش رفته است. ماجرای احمد نماد تضاد میان حق شهروندان برای کار و کسب و حقوق قدرت برای تخریب و اجراگری است. وقتی کسی برای نان خود کسبی میکند اما مأمور حکومت با دستِ بسته به تخریب آن میآید، عدالت زیر پا گذاشته شده است. رفتار شهرداری و مأموران آنچنان پر از تحقیر بود که پدر احمد میگوید مأموران به پسرش گفتهاند «کبریت میخواهی یا فندک؟» تا خودکشی کند. این حادثه نقض آشکار حقوق بنیادین است: حق کسب، حق امنیت، حق زندگی و کرامت انسانی. قانون اساسی ایران آزادی اجتماعات و اعتراضات مسالمتآمیز را تضمین کرده و حق کار را برای همه شناخته است، اما این حقها برای خانوادهٔ بالدی تبدیل شد به صحنهای از بیعدالتی و سرکوب اقتصادی. چنین رفتارهایی نه فقط مصداق ظلم فردی بلکه نشانه بحران حکمرانی در ایران است. وقتی نهادهای اجرایی دست به زور میزنند و رسانهها و دستگاههای نظارتی سکوت میکنند، جامعه تهدید میشود. هر روز که این سکوت ادامه دارد، انسانی دیگر میسوزد، رنج میکشد و امیدش را میبازد. اگر احمد جان از دست بدهد، این پایان داستان نیست بلکه شروع رسوایی بزرگتر است: رسوایی حکومتی که نان را به بازی گرفته، عدالت را گروگان کرده و زندگی را شرطی ساخته است. مهمترین ابزار برای تغییر، فریاد مردم است؛ همبستگی با خانوادهٔ بالدی و مطالبه برای محاکمهٔ مسئولان این فاجعه کمترین گام خواهد بود. کانون دفاع از حقوق بشر در ایران |
بازداشتهای گسترده در ایران؛ سرکوب اقلیتها و زنان ادامه داردخلاصه: گزارشهای جدید نشان میدهد که موج تازهای از بازداشتها در ایران، فعالان مدنی، زنان و اقلیتهای مذهبی و قومی را هدف قرار داده است. این بازداشتها بار دیگر نشان میدهد که حکومت ایران در مسیر نقض آشکار حقوق بشر گام برمیدارد و آزادیهای بنیادین شهروندان را به گروگان گرفته است. |
خلاصه: بحران فقر غذایی در ایران به مرحلهای رسیده که هزاران کودک از ابتداییترین حق انسانی خود یعنی تغذیه سالم و رشد طبیعی محروم ماندهاند این وضعیت نشاندهنده شکست نظام اجتماعی در تأمین حداقلهای زندگی و نقض آشکار حقوق کودک است
خلاصه: کشور امروز در حالی تشنه و خفه شده است که منابع مالی و اراده مدیریتی بهجای نجات جان و معیشت مردم صرف پروژههای هستهای و حمایت از نیابتیها در منطقه شده است این نوشته فریاد اعتراض است که میگوید مردم به گروگان گرفته شدهاند و اولویتها در جهت تسلط و قدرتطلبی تعیین میشود نه حفظ زندگی شهروندان
خلاصه: قبل از ربط دادن خشکسالی و کمآبی به حجاب یا رفتارهای شخصی مردم، بهتر است نگاهی به حدیث امام رضا داشته باشیم ایشان صریحاً میفرمایند: دروغ و فساد حاکمان میتواند سبب بند آمدن باران شود این روایت نشان میدهد که ریشه مشکلات زیستمحیطی و بحران آب در مدیریت نادرست و بیصداقتی حکمرانان نهفته است
خلاصه: خشکسالی و بحران آب در ایران ریشه در فساد و اختلاسهای گسترده دارد دهها هزار میلیارد تومان منابع مالی کشور به جیب معدودی رانتخوار و مدیران فاسد ریخته شده و منابع حیاتی مثل آب و زمین قربانی مدیریت غلط و سوءاستفاده شده است این مقاله فهرستی از مهمترین اختلاسها و زمینخواریها را ارائه میدهد تا نشان دهد چرا ایران امروز در بحران آب و محیطزیست فرو رفته است
خلاصه: در حالیکه مسئولان همچنان هرگونه جیرهبندی آب را انکار میکنند، گزارشهای مردمی و رسانهای نشان میدهد که قطع شبانه آب در مناطق مختلف تهران آغاز شده است این نشانهای آشکار از فروپاشی سیاستهای آبی، سوءمدیریت و بیتوجهی سیستم حاکم به هشدارهای علمی و زیستمحیطی است
خلاصه: سوالی ساده و تلخ که صدای هزاران روستایی و شهروند را بازتاب میدهد چرا منابع آب کشور ما یکی پس از دیگری به ویرانی کشیده میشود و چه کسانی مسئول این فجایعاند این مقاله بررسی میکند چگونه سیاستهای نادرست، پروژههای رانتی و تصمیمگیریهای سیاسی-امنیتی آبهای ایران را به بحران کشانده است
خلاصه: چشمه کوهرنگ، سرچشمه اصلی رود کارون و پرآبترین منبع آبی ایران، پس از قرنها حیاتبخشی به مناطق زاگرس، امروز خشکیده است. این رویداد نه نتیجه خشکسالی طبیعی بلکه حاصل سوءمدیریت، انتقالهای نادرست آب و فساد سیستماتیک در مدیریت منابع زیستمحیطی کشور است.
وقتی رئیسجمهور میگوید اگر باران نبارد باید تهران را تخلیه کرد، این جمله نه هشدار اقلیمی است و نه پیشبینی علمی، بلکه اعترافی تلخ به شکست مطلق مدیریت در جمهوری اسلامی است کشوری که سالانه بیش از صد میلیارد مترمکعب منابع تجدیدپذیر آبی دارد، پنجاه برابر عربستان و بیست برابر مجموع کشورهای حاشیه خلیج فارس، امروز در آستانه بحران بیآبی و نابودی زیستمحیطی قرار گرفته است این یعنی مشکل در «ناترازی آب» نیست، در «ناترازی عقلانیت» است ایران تشنه نیست، بلکه گرفتار مدیرانی است که سالها با تصمیمهای کور، پروژههای غلط و رانتخواری، ریشهی آب و زندگی را خشکاندهاند
سدسازیهای بیرویه، انتقالهای غیرعلمی آب، نابودی تالابها و دریاچهها، رها کردن فاضلاب صنعتی در منابع طبیعی، و واگذاری زمینهای بکر به شرکتهای رانتی، ایران را به بیابان بدل کرده است مدیرانی که خود مسبب این فاجعهاند، امروز مردم را میترسانند که اگر باران نبارد، باید کشور را تخلیه کرد این همان منطق وقیحی است که مسئول را تبرئه و قربانی را مقصر جلوه میدهد مردم باید از حاکمانی بپرسند که چرا با این همه منابع طبیعی و علمی، کشور به مرز نابودی رسیده است چرا آب، که حق مسلم همه انسانهاست، به ابزار قدرت و سودجویی تبدیل شده است
ایران امروز نه از بیآبی، بلکه از بیتدبیری میسوزد کشاورز، کارگر، معلم و کودک تشنهی عدالت و عقلانیتاند، نه فقط آب این فاجعه نتیجه مستقیم فساد ساختاری، انکار علم و حذف متخصصان مستقل است اگر باران نیاید، نه فقط تهران، بلکه کل کشور در خطر است، اما نه بهخاطر ابر و باد و طبیعت، بلکه بهخاطر سیستمی که سالها عقل را قربانی سیاست کرده است
وقت آن رسیده مردم فریاد بزنند ایران را باید از بیعقلی نجات داد، نه از بیآبی آب هست، اما عقل و صداقت نیست تا زمانی که حاکمان در برابر واقعیت پاسخگو نشوند، هیچ قطرهای نمیتواند عطش عدالت را فروبنشاند
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
#مهسا_امینی
#vvmiran
@baschariyat
#MahsaAmini
خلاصه: ایران امروز با بحرانی بیسابقه روبهروست تورم سرسامآور، گرانی، بیکاری و کاهش دسترسی به خدمات پایه زندگی مردم را به مبارزهای دائمی برای بقا تبدیل کرده است افزایش افسردگی و اختلالات روانی، به ویژه در میان دختران جوان، نشان میدهد که نسل آینده با بحران روحی و روانی جدی مواجه است این مقاله بررسی میکند چگونه بحران اقتصادی و سوءمدیریت، حقوق انسانی و امنیت شهروندان را تهدید میکند
دلنوشته : من چهار دهه را نفس کشیدم با خاطرههای سوخته و امیدهای لهشده. در جنگی بزرگتر از خودم رشد کردم؛ جنگی که دستِ یک ایدهٔ سرکوب...
