برای دنیایی عادلانه و آزاد برای همه انسان‌ها

Translate

۱۸ آبان، ۱۴۰۴

بجز آخوند کی می‌تونست؟ از سد کرج تا زاینده‌رود

بجز آخوند کی می‌تونست سد کرج رو «خشک» کنه دریاچه ارومیه رو «کویر» کنه زاینده‌رود رو «مُرده رود» کنه

خلاصه: سوالی ساده و تلخ که صدای هزاران روستایی و شهروند را بازتاب می‌دهد چرا منابع آب کشور ما یکی پس از دیگری به ویرانی کشیده می‌شود و چه کسانی مسئول این فجایع‌اند این مقاله بررسی می‌کند چگونه سیاست‌های نادرست، پروژه‌های رانتی و تصمیم‌گیری‌های سیاسی-امنیتی آب‌های ایران را به بحران کشانده است

نمادهای یک فاجعه ملی

سد کرج که زمانی نمادی از تأمین آب و توسعه شهری بود، امروز به نماد مدیریت ناکارآمد تبدیل شده دریاچه ارومیه که روزی آینه‌ای از زندگی و تنوع زیستی بود حالا به کویر بدل شده و زاینده‌رود که قصه‌اش سال‌هاست گفته می‌شود، به «مرده‌رود» تبدیل شده است این‌ها اتفاقی نیستند بلکه نتیجه سیاست‌ها و تصمیم‌هایی هستند که منافع قدرت را به منافع عمومی ترجیح داده‌اند

مسیر خطا؛ از سدسازی تا انتقال‌های بی‌مطالع

سدسازی‌های غیرعلمی، انتقال‌های آب بین‌حوضه‌ای بدون ارزیابی‌های زیست‌محیطی، برداشت بی‌رویه از سفره‌های زیرزمینی و تخصیص نابرابر منابع آبی به صنایع و پروژه‌های کلان، مجموعه‌ای از رفتارهای خطا را شکل داده‌اند این تصمیم‌ها اغلب پشت درهای بسته و با منافع رانتی گرفته شده‌اند و اثر نهایی آن‌ها را مردم و طبیعت پرداخت کرده‌اند

مسئولان پاسخ‌گو کجا هستند

وقتی مدیری تصمیمی می‌گیرد که نیمی از یک رودخانه یا دریاچه را خشک می‌کند، باید پاسخگو باشد اما در بسیاری از موارد نه شفافیتی هست و نه پاسخگویی واقعی سیاستمداران و نهادهای ذی‌ربط به جای اصلاح خطاها، نسبت به پیامدها سکوت می‌کنند یا آن‌ها را توجیه می‌نمایند این سکوت خود بخشی از بحران است

پیامدهای اجتماعی و زیست‌محیطی

خشک‌شدن منابع آب تنها مسئله زیست‌محیطی نیست؛ معیشت کشاورزان، سلامت عمومی، مهاجرت اجباری و فروپاشی اجتماعی را در پی دارد نمادهای آب‌زدایی شده نشان می‌دهد که کشور در معرض یک فروپاشی اکولوژیک و انسانی است مگر آنکه ساختارهای تصمیم‌گیری تغییر کنند

فریاد مردم و راهکارهای لازم

مردم حق دارند بپرسند و مطالبه‌گری کنند نهادهای مستقل تحقیق و گزارشگری، شفافیت در قراردادها و پروژه‌ها، بازگشت تصمیم‌گیری به دست کارشناسان مستقل و اولویت‌بخشی به تأمین آب شرب و محیط‌زیست باید در رأس برنامه‌ها قرار گیرد بدون اصلاحات ساختاری این وضعیت ادامه خواهد یافت و نسل‌های آینده هزینه آن را خواهند پرداخت

کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
#مهسا_امینی
#vvmiran
@baschariyat
#MahsaAmini

4

فریادِ یک مهاجرِ زخمی

     دل‌نوشته : من چهار دهه را نفس کشیدم با خاطره‌های سوخته و امیدهای له‌شده. در جنگی بزرگ‌تر از خودم رشد کردم؛ جنگی که دستِ یک ایده‌ٔ سرکوب...