برای دنیایی عادلانه و آزاد برای همه انسان‌ها

Translate

۱۵ آبان، ۱۴۰۴

اعدام، ابزار ترس حکومت؛ ۲۴۱ جان گرفته در یک ماه

در حالی که فقر، تورم و فساد تا عمق زندگی مردم ریشه دوانده، جمهوری اسلامی همچنان با طناب دار حکومت می‌کند نه با رأی مردم. گزارش‌های نهادهای حقوق بشری تأیید می‌کنند که تنها در یک ماه گذشته بیش از ۲۴۱ نفر در ایران اعدام شده‌اند — آماری هولناک که حتی در دوران جنگ هم سابقه نداشته است.

رژیم برای بقا به خون احتیاج دارد. هر روز اعدامی تازه، هر شب مادری عزادار. از بلوچ تا کرد، از سنی تا بهایی، از زندانی سیاسی تا متهم فقیر مواد مخدر — فرقی نمی‌کند، کافی‌ست صدایت به گوش حاکم برسد تا در سحرگاه بعدی پیکرت بر چوبه دار آویزان باشد. دادگاه‌ها چند دقیقه‌ای برگزار می‌شوند، وکلای مستقل حذف شده‌اند و قاضیانی مانند صلواتی و مقیسه با وقاحت مرگ صادر می‌کنند.

این حکومت، مرگ را نهادینه کرده است. در حالی که جهان رو به اصلاح قوانین کیفری می‌رود، جمهوری اسلامی از اعدام به عنوان سلاح سیاسی استفاده می‌کند؛ برای خاموش کردن اعتراضات، برای ایجاد رعب، برای انتقام از انسان آزاد. حکومت به جای پاسخ دادن به فقر و بیکاری، طناب را تنگ‌تر می‌کند تا مردم سکوت کنند. اما تاریخ نشان داده خون بی‌گناه خاموش نمی‌ماند.

۲۴۱ اعدام در یک ماه یعنی ۲۴۱ خانواده داغ‌دار، یعنی ۲۴۱ قلبی که زیر سایه ظلم ایستاد. این عدد فقط آمار نیست، سندی است از جنایت سیستماتیک و دولتی علیه مردم خودش. هیچ ملتی تا ابد با ترس اداره نمی‌شود. هیچ دیکتاتوری تا همیشه بر سر دار نمی‌ماند.

خامنه‌ای و دستگاه قضایی‌اش باید بدانند که عدالت واقعی دیر یا زود فرا می‌رسد. همان‌گونه که دیکتاتورهای پیش از او در دادگاه مردم پاسخ‌گو شدند، روزی هم طناب داوری بر گردن خودشان خواهد بود — نه از نفرت، بلکه از عدالت.

ما باید نام قربانیان را زنده نگه داریم. هر اعدامی یک فریاد است علیه این نظام خون‌ریز. تا وقتی دار برپاست، وجدان خاموش نمی‌ماند.

#اعدام #حقوق_بشر #vvmiran #مهساامینی @baschariyat #MahsaAmini

4

فریادِ یک مهاجرِ زخمی

     دل‌نوشته : من چهار دهه را نفس کشیدم با خاطره‌های سوخته و امیدهای له‌شده. در جنگی بزرگ‌تر از خودم رشد کردم؛ جنگی که دستِ یک ایده‌ٔ سرکوب...