برای دنیایی عادلانه و آزاد برای همه انسان‌ها

Translate

۱۵ آبان، ۱۴۰۴

چرا اعدام‌ها در جمهوری اسلامی پایانی ندارد؟

اعدام‌های پی در پی و وحشیانه در ایران بار دیگر نشان می‌دهد که حکومت جمهوری اسلامی هیچ اهمیتی برای حقوق انسانی و قوانین بین‌المللی قائل نیست مای ساتو، گزارشگر ویژه سازمان ملل طی نامه‌ای به جمهوری اسلامی از احتمال اجرای قریب‌الوقوع اعدام شش زندانی سیاسی خبر داده و تأکید کرده که این مجازات مغایر میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی است که ایران نیز به آن متعهد است، این هشدارها و نامه‌ها اما گویا بی‌فایده بوده‌اند زیرا روند اعدام‌ها نه تنها کاهش نیافته بلکه به شکل بی‌سابقه‌ای شدت گرفته و در ماه اکتبر ۲۰۲۵ بیش از ۲۴۰ زندانی در ایران اعدام شدند سازمان حقوق بشر ایران، عفو بین‌الملل و دیگر نهادهای بین‌المللی روزانه این اعدام‌ها را رصد می‌کنند و خواستار توقف فوری آن هستند، اما پاسخ جمهوری اسلامی جز سرکوب و افزایش اعدام‌ها چیزی نبوده است

«مهم‌ترین مسئله اعتراض مردم ایران است»، این جمله شیرین عبادی، برنده جایزه صلح نوبل، گویای حقیقتی تلخ است اکنون مردم و خانواده‌های زندانیان در زندان‌ها دست به اعتصاب غذا می‌زنند و با تجمع و شعار «نه به اعدام» می‌خواهند جلوی کشتار بی‌رحمانه انسان‌ها گرفته شود، اما نظام مستبد ایران همچنان به کار خود ادامه می‌دهد این اعتراضات نشان می‌دهد که مردم ایران نسبت به زندگی و جان همنوعان خود حساس هستند و حاضر نیستند شاهد ادامه یک مجازات ضد انسانی و غیرقانونی باشند، اعدام نه تنها عدالت را برقرار نمی‌کند بلکه ترس و وحشت را در جامعه گسترش می‌دهد و هیچ اصلاحی در رفتار فرد یا جامعه ایجاد نمی‌کند به همین دلیل در بسیاری از کشورها این مجازات برداشته شده و ممنوع اعلام شده است

اعدام‌ها در ایران به یک ماشین بی‌رحم و سازمان‌یافته تبدیل شده‌اند که زندگی هزاران نفر را تهدید می‌کند، اعدامیان اغلب بدون دادرسی منصفانه، بدون دفاع واقعی و در دادگاه‌های نمایشی محکوم به مرگ می‌شوند و خانواده‌های آن‌ها در رنج و درد بی‌پایان گرفتارند، این وضعیت نه تنها ظلمی بزرگ به زندانیان است بلکه جامعه ایران را در ترس و استرس مداوم نگه می‌دارد، افزایش آمار اعدام‌ها و بی‌توجهی به حقوق بشر نشان می‌دهد که حکومت جمهوری اسلامی حتی به فشارهای بین‌المللی و قطعنامه‌ها اهمیت نمی‌دهد و راه خود را در سرکوب و قتل سیستماتیک مخالفان ادامه می‌دهد

مردم ایران اکنون بیش از هر زمان دیگری نیازمند همبستگی و اعتراض فعال هستند حمایت از خانواده‌های زندانیان، حضور در تجمع‌ها، شعار دادن و برگزاری کمپین‌های مردمی تنها راهی است که می‌تواند جلوی ادامه این جنایت‌ها را بگیرد این وظیفه جامعه مدنی و مردم است که صداهای خود را به گوش جهانیان برسانند و نگذارند جان انسان‌ها به راحتی قربانی سیاست‌های ظالمانه شود، اگر سکوت ادامه یابد، ماشین اعدام همچنان به کار خود ادامه خواهد داد و نسل‌های آینده نیز از ترس و وحشت این سیستم مستبد آسیب خواهند دید

#اعدام #حقوق_بشر #نه_به_اعدام #زندانیان_سیاسی #vvmiran #مهساامینی @baschariyat

4

فریادِ یک مهاجرِ زخمی

     دل‌نوشته : من چهار دهه را نفس کشیدم با خاطره‌های سوخته و امیدهای له‌شده. در جنگی بزرگ‌تر از خودم رشد کردم؛ جنگی که دستِ یک ایده‌ٔ سرکوب...