برای دنیایی عادلانه و آزاد برای همه انسان‌ها

Translate

۲۰ آبان، ۱۴۰۴

بازداشت هانیه شریعتی؛ ورزشکار به جرم آزادی پوشش

بازداشت هانیه شریعتی؛ ورزشکار به جرم آزادی پوشش

هانیه شریعتی رودپشتی، ورزشکار و مربی ژیمناستیک و تکواندو در تهران، بازداشت شده به جرم انجام حرکات نمایشی در سطح شهر با پوشش اختیاری این بازداشت، هشداری روشن به جامعه ورزشی، بانوان و شهروندان است که حق آزادی حرکت و ورزش را مطالبه می‌کنند و نشان می‌دهد حکومت ترجیح می‌دهد ورزشکاران را به‌خاطر پوشش و ظاهر بازداشت کند تا مشکلات ساختاری ورزش، آزادی و عدالت را حل کند.

هانیه کیست؟

هانیه شریعتی رودپشتی متولد ۱۳۷۴، با بیش از ۱۳ سال سابقه ورزشی حرفه‌ای و ۱۰ سال تجربه مربیگری است. وی در رشته ژیمناستیک و سپس تکواندو فعالیت کرده و به عنوان یکی از چهره‌های بانوان ورزشکار در تهران شناخته می‌شود.

دلیل بازداشت و شرایط آن

شامگاه یک‌شنبه ۱۸ آبان ۱۴۰۴، شریعتی توسط نیروهای وابسته به اداره اطلاعات تهران بازداشت شده است و دلیل آن انجام حرکات نمایشی در سطح شهر و به‌کار بردن پوشش اختیاری عنوان شده است. پس از بازداشت تنها یک تماس کوتاه با خانواده‌اش داشته و از محل نگهداری و شرایطش هیچ اطلاعی عمومی نشده است.

نقض حقوق و پیامدها

این بازداشت نقض حقوق بنیادین شهروندان است: حق آزادی بیان، حق فعالیت ورزشی، حق پوشش و کرامت انسانی. مطابق قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، اصل ۲۶ آزادی انتخاب پوشش را برای شهروندان تضمین کرده و اصل ۲۷ حق اجتماع و فعالیت ورزشی را؛ اما حکومت به جای ایجاد فضاهای امن برای ورزش بانوان، با سرکوب آنان مواجه شده است.

هشدار به جامعه و ورزشکاران

بازداشت یک ورزشکار شناخته‌شده، پیامی روشن به سایر بانوان و ورزشکاران است که ممکن است فعالیت‌شان در فضای عمومی یا شبکه‌های اجتماعی تبدیل به جرم شود. این روند نه تنها به ورزش لطمه می‌زند بلکه جامعه را به سکوت و ترس وادار می‌کند. وقتی ورزشکاران به‌خاطر پوشش بازداشت می‌شوند، معنایش این است که نه عدالت ورزشی وجود دارد و نه آزادی واقعی.

نتیجه‌گیری

هانیه شریعتی به‌خاطر حق خودش برای آزادی حرکت و پوشش، در بند شده است، نه به‌خاطر جرم اقتصادی یا امنیتی واقعی. این نماد جدیدی از سرکوب نهادینه‌شده است؛ وقتی ورزش، حرکت و آزادی بانوان تبدیل به جرم می‌شوند، معلوم است که حکومت در اولویتش سرکوب و کنترل اجتماعی است نه توسعه و رشد انسان‌ها. جامعه ورزشی و زنان ایران باید متحد شوند و بگویند: آزادی ورزشی حق ماست، نه امتیاز.

#مهساامینی
#vvmiran
@baschariyat
#MahsaAmini

4

فریادِ یک مهاجرِ زخمی

     دل‌نوشته : من چهار دهه را نفس کشیدم با خاطره‌های سوخته و امیدهای له‌شده. در جنگی بزرگ‌تر از خودم رشد کردم؛ جنگی که دستِ یک ایده‌ٔ سرکوب...