رویافروشی زیست‌بوم

 

مدیریت بحران محیط زیست در ایران زیر سوال است

C (Context) – زمینه

 رسانه‌ها با تصویرسازی رمانتیک از جنگل‌ها، سواحل و روستاهای شمال، این مناطق را به «بهشت مصرفی» بدل کرده‌اند. این تصویرسازی تبلیغاتی و مصرف‌گرایانه، در عمل باعث بحران‌های زیست‌محیطی، ویلاسازی بی‌رویه، قطع درختان و تبدیل طبیعت به کالای خرید و فروش شده است. 

(لینک خبر مستقیم)

E (Evaluation) – تحلیل و اعتراض

سیستم مدیریتی محیط زیست ایران با عملکرد ضعیف و سیاست‌های کوتاه‌مدت خود، زمینه نابودی زیست‌بوم طبیعی کشور را فراهم کرده است. این وضعیت نشان‌دهنده سوء مدیریت، نبود نظارت دقیق، و عدم پاسخگویی مدیران است. در حالی که منابع طبیعی و تنوع زیستی کشور باید تحت حفاظت قرار گیرند، امروز درختان جنگلی قطع می‌شوند، تالاب‌ها خشک می‌شوند و رسانه‌ها بدون هیچ کنترل مسئولانه‌ای طبیعت را به کالای مصرفی بدل می‌کنند.

این سوء مدیریت نه تنها محیط زیست را تهدید می‌کند بلکه حقوق پایه‌ای مردم به هوای سالم، آب سالم و زندگی در محیط طبیعی امن را نقض می‌کند.

اصول قانون اساسی مرتبط:

• اصل ۵۰: دولت موظف است حفاظت از محیط زیست و منابع طبیعی را برای نسل‌های آینده تضمین کند.
• اصل ۴۵: دولت باید امکانات لازم برای زندگی سالم و متعادل مردم را فراهم کند.

مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر مرتبط:

• ماده ۳: هر فرد حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی دارد.
• ماده ۲۵: هر فرد حق زندگی کافی برای سلامت و رفاه خود و خانواده را دارد، از جمله غذا، لباس، مسکن و مراقبت‌های پزشکی و خدمات اجتماعی.

O (Outcome) – جمع‌بندی

سیستم مدیریتی موجود نه تنها قادر به حفاظت از محیط زیست نیست، بلکه با سیاست‌های نادرست خود، بحران‌های زیست‌بومی را تشدید می‌کند. رسانه‌ها نیز با تبدیل طبیعت به کالای مصرفی، این بحران را عمیق‌تر می‌کنند. اعتراض شدید ما به عملکرد این سیستم مدیریتی و فقدان نظارت جدی، کاملاً مشروع و ضروری است.

هشتگ‌ها:

#محیط_زیست #حقوق_بشر #سوء_مدیریت #حفاظت_از_طبیعت #ایران