برای دنیایی عادلانه و آزاد برای همه انسان‌ها

Translate

۰۶ آبان، ۱۴۰۴

سالروز درگذشت آرمیتا گراوند — فریادی علیه سکوت و سرکوب

🔴 سالروز درگذشت آرمیتا گراوند — فریادی علیه سکوت و سرکوب

خلاصه: امروز سالروز درگذشت آرمیتا گراوند است، دختری ۱۷ساله که در متروی تهران قربانی خشونت ساختاری و بی‌عدالتی حاکم بر جامعه شد مرگی که نه‌فقط یک حادثه، بلکه نتیجه‌ی مستقیم سیاست‌های تحقیرآمیز و زن‌ستیزانه‌ی جمهوری اسلامی است که با زور و ارعاب بر بدن و زندگی زنان مسلط شده است این یادبود نه تنها برای آرمیتاست، بلکه برای تمام دختران خاموشی‌ست که صدایشان در پس دیوارهای سانسور خفه شد

آرمیتا؛ قربانی سیاست حجاب اجباری و نظام خشونت

در مهرماه ۱۴۰۲، خبر به زمین افتادن ناگهانی یک دختر نوجوان در واگن متروی تهران، دوباره زخم مهسا را تازه کرد گفته شد که او «افت فشار» داشته اما هر ایرانی می‌دانست این تنها یک روایت حکومتی‌ست برای سرپوش گذاشتن بر جنایتی دیگر آرمیتا گراوند، نماد نسلی شد که با چشمان باز می‌بیند چگونه مأموران حاکمیت، به نام دین و قانون، امنیت و کرامت را از زنان سلب می‌کنند و سپس با دروغ و سانسور، همه چیز را می‌پوشانند

دروغ به جای حقیقت، ارعاب به جای عدالت

از لحظه‌ی انتقال آرمیتا به بیمارستان، نیروهای امنیتی کنترل کامل رسانه‌ها و خانواده را در دست گرفتند خبرنگاران بازداشت شدند، پزشکان تهدید شدند، و خانواده تحت فشار قرار گرفت تا «نسخه رسمی» را تکرار کند جمهوری اسلامی، بار دیگر نشان داد که چگونه از مرگ انسان‌ها برای نمایش اقتدار پوشالی خود بهره می‌برد این حاکمیت حتی در مرگ یک دختر نوجوان هم احساس خطر می‌کند، چون حقیقت برایش مرگبارتر از هر سلاحی است

تکرار تاریخ؛ از مهسا تا آرمیتا

مرگ آرمیتا امتداد همان زنجیره‌ای‌ست که با مهسا امینی آغاز شد زنجیره‌ای از قتل، پنهان‌کاری و بی‌پاسخ‌گویی رژیمی که هنوز بر خون جوانان ۱۴۰۱ پای می‌فشارد و به جای پاسخ، تهدید می‌کند، بازداشت می‌کند و می‌کُشد در هر گوشه از ایران، نامی تازه به فهرست قربانیان اضافه می‌شود و هیچ دادگاهی نیست که به این جنایت‌های حکومتی رسیدگی کند زنان ایران هنوز زیر سایه‌ی قوانین تبعیض‌آمیز و رفتارهای غیرانسانی قرار دارند و جمهوری اسلامی با تمام توان، تلاش می‌کند صدای عدالت را خاموش کند

وجدان جمعی در برابر سکوت سازمان‌یافته

اما وجدان جمعی مردم ایران سکوت نکرد و نخواهد کرد نام آرمیتا همانند مهسا، نیکا، سارینا، حدیث و صدها دختر دیگر، به شعله‌ای بدل شد که هنوز در جان ملت می‌سوزد این نام‌ها تبدیل به فریاد شده‌اند، فریادی علیه حکومت دروغ، علیه اجباری که با زور اسلحه تحمیل می‌شود و علیه مذهبی که ابزار قدرت شده است زنان ایران نشان داده‌اند که دیگر بازگشتی به سکوت ممکن نیست

پیام به جهان؛ این مبارزه ادامه دارد

جامعه جهانی باید بداند که مرگ آرمیتا تنها یک حادثه داخلی نیست، بلکه نشانه‌ی استمرار سرکوب دولتی علیه زنان، کودکان و آزادی‌های انسانی در ایران است حاکمیت جمهوری اسلامی با سیاست حجاب اجباری، دستگاه ارشاد و نیروهای امنیتی‌اش، جنایاتی مرتکب می‌شود که با هیچ معیار انسانی سازگار نیست تا زمانی که عدالت برای آرمیتا و همه قربانیان این نظام تحقق نیابد، این زخم در وجدان مردم باز خواهد ماند

یادآوری و تعهد

ما امروز به یاد آرمیتا گراوند می‌نویسیم تا نامش فراموش نشود تا حکومت بداند که هیچ دروغی نمی‌تواند حقیقت را دفن کند و هیچ تهدیدی نمی‌تواند حافظه‌ی ملت را پاک کند آرمیتا نماد مقاومت است نماد نسلی که از مرگ نمی‌ترسد و در برابر تحقیر و بی‌عدالتی می‌ایستد


کانون دفاع از حقوق بشر در ایران

#آرمیتا_گراوند #زن_زندگی_آزادی #حقوق_بشر #مهسا_امینی @baschariyat #MahsaAmini

4

فریادِ یک مهاجرِ زخمی

     دل‌نوشته : من چهار دهه را نفس کشیدم با خاطره‌های سوخته و امیدهای له‌شده. در جنگی بزرگ‌تر از خودم رشد کردم؛ جنگی که دستِ یک ایده‌ٔ سرکوب...