برای دنیایی عادلانه و آزاد برای همه انسان‌ها

Translate

۰۴ آبان، ۱۴۰۴

مسخ انسان در سایه جمهوری اسلامی

مسخ انسان در سایه جمهوری اسلامی

خلاصه: در ایران امروز، حقوق بشر نه نادیده گرفته شده بلکه آگاهانه لگدمال می‌شود. آزادی اندیشه، بیان، مذهب و امنیت انسانی به جرم بدل گشته است و انسان در سایه نظامی که نام خدا را فریاد می‌زند، قربانی می‌شود.

نقض آزادی‌های مذهبی و اندیشه

در ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر آمده است: «هر انسانی حق دارد از آزادی اندیشه، وجدان و مذهب برخوردار باشد». اما در ایران، پیروان ادیان غیردولتی — از مسیحیان نوکیش گرفته تا بهاییان و دراویش — در معرض بازداشت، شکنجه و محرومیت از حقوق شهروندی قرار دارند. اصل ۲۳ قانون اساسی تصریح می‌کند که «تفتیش عقاید ممنوع است»، اما نهادهای امنیتی عقیده را جرم می‌دانند و ایمان را بازجویی می‌کنند.

سرکوب آزادی بیان

ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر می‌گوید: «هر کس حق آزادی عقیده و بیان دارد». در ایران، قلم در زنجیر و واژه در سلول است. نویسنده‌ای که حقیقت را بنویسد، جاسوس خوانده می‌شود؛ روزنامه‌نگاری که خبر منتشر کند، دشمن امنیت ملی است. ماده ۵ همان اعلامیه صراحت دارد که «هیچ کس نباید مورد شکنجه یا رفتار ظالمانه و غیرانسانی قرار گیرد»، اما شکنجه در زندان‌ها نه استثنا، بلکه رویه است.

حکمرانی ترس و ارعاب

حکومت با تفسیر ایدئولوژیک از قانون، خود را در جایگاه قاضی، شاکی و جلاد قرار داده است. دادگاه‌ها نه عدالت می‌جویند، نه قانون را اجرا می‌کنند؛ تنها مأموران حذف‌اند. آزادی مذهبی، اجتماعی، زن، گفت‌وگو و بیان، همه در چنبره ارعاب و سرکوب گرفتارند. این حکومت به نام خدا، انسان را قربانی می‌کند؛ به نام ایمان، شک را می‌سوزاند؛ و به نام نظم، بی‌نظمی در روح مردم می‌کارد.

امید و مقاومت

هنوز مادرانی هستند که بر مزار فرزندانشان حقیقت را فریاد می‌زنند. هنوز جوانانی هستند که با تهدید و بازداشت، حقیقت را ثبت می‌کنند. هنوز کلماتی هستند که از مرگ بازمی‌گردند. تاریخ ثابت کرده است که هیچ حکومتی نمی‌تواند در برابر خواست انسان برای آزادی ایستادگی کند.

نتیجه‌گیری

جمهوری اسلامی نه تنها ناقض حقوق بشر است، بلکه ناقض جوهر انسانیت است. ساختاری که بر اساس ترس بنا شده، روزی از دل همان ترس فرو خواهد ریخت و این خاک به وطن آزادگان بدل خواهد شد. نام انسان دوباره معنا خواهد یافت و جهان خواهد دانست که حتی زیر تیغ دیکتاتور، حق و حقیقت هرگز نمی‌میرند — زیرا آزادی، ذات انسان است.


کانون دفاع از حقوق بشر در ایران #حقوق_بشر #آزادی_اندیشه @baschariyat #MahsaAmini

4

فریادِ یک مهاجرِ زخمی

     دل‌نوشته : من چهار دهه را نفس کشیدم با خاطره‌های سوخته و امیدهای له‌شده. در جنگی بزرگ‌تر از خودم رشد کردم؛ جنگی که دستِ یک ایده‌ٔ سرکوب...