یکدندگی جمهوریاسلامی: اختلاف با آمریکا تمامی ندارد!
خلاصه: عباس عراقچی در تازهترین اظهاراتش بحران میان ایران و آمریکا را «حلناشدنی» خواند و هشدار داد که هر حملهای از سوی اسرائیل با واکنش قاطع تهران مواجه خواهد شد. او مدعی است آمادگی نظامی ایران اکنون «حتی بیش از دوران جنگ ۱۲ روزه» است. اما آنچه پشت این ژستهای قدرتطلبانه پنهان است، مواجهه مردم با فقر، تورم و شکست وعدهها است.
ادعاها و تهدیدها
عراقچی گفته است: «اختلاف با آمریکا هیچگاه تمام نمیشود و در صورت خطا، ایران واکنش خواهد داشت.» او افزوده که آمادگی نظامی ایران «حتی بیش از دوران جنگ ۱۲ روزه» است و تاکید کرده که حفظ این آمادگی برای پیشگیری از جنگ ضروری است. در مصاحبهای دیگر اظهار داشت: «هیچ تجربه مثبتی با آمریکا نداشتهایم و اعتماد نداریم و نخواهیم داشت.» (منبع: تابناک) او همچنین گفت اگر آمریکا خوی سلطهگریاش را کنار بگذارد، امکان تعامل وجود دارد، اما تا زمانی که خصلت سلطه باقی بماند، اختلاف ادامه خواهد یافت. (منبع: اعتمادآنلاین)
آمار و واقعیت جنگ و خسارات جانی
آمار رسمی درگیریها و تلفات نشان میدهد وعدههای بزرگ مقامات با واقعیت دردآور زندگی مردم سنخیت ندارد. طبق گزارش منابع بینالمللی، تا تاریخ ۲۸ ژوئن ۲۰۲۵ بیش از ۱٬۱۹۰ کشته و ۴٬۴۷۵ زخمی در ایران در اثر درگیری با اسرائیل ثبت شده است — شامل نظامیان و غیرنظامیان. (منبع: ویکیپدیا) وزارت بهداشت ایران نیز اعلام کرده بیش از ۴٬۰۰۰ مجروح در این دوره ثبت شده است. در میان کشتهها، ۴۳۶ نفر غیرنظامی و ۴۳۵ نفر نظامی گزارش شدهاند و ۳۱۹ نفر هنوز شناسایی نشدهاند. در پاسخهای اسرائیلی، مقامات ایران آمار ۷۸ کشته و بیش از ۳۲۰ مجروح را گزارش کردهاند. (منبع: روزنامه شرق) همچنین در حملهای که ساختمان «چمران» در شمال تهران را هدف گرفت، ۶۰ نفر از جمله ۲۰ کودک کشته شدند. (منبع: العربیه فارسی)
تضاد وعدهها و زندگی مردم
چنین ادعاهایی از آمادگی نظامی و واکنش قاطع در برابر دشمن، وقتی با زندگی واقعی مردم سنجیده میشود، نمایانگر شکاف عمیق میان قدرتنمایی سیاسی و واقعیت معیشت است. مردم ایران نه در سنگرهای جنگ، بلکه در صف نان، اجاره، دارو و قبضهای سنگین گرفتارند. وعده «عزت» زمانی معنی دارد که مردم بتوانند با آبرو در نزد خانوادهشان زندگی کنند، نه اینکه ترس فقریشان زبانزد کوچه و بازار شود.
نقد قدرتطلبی و هزینههای اجتماعی
این ژستهای قدرتطلبانه آنچه را میپوشاند، تشنگی برای قدرت، اولویت دادن به هزینههای نظامی و امنیتی بر رفاه عمومی است. حکومت با هزینه کردن سرمایه کشور برای موشک، سیستمهای نظامی و مانورهای سیاسی، سفره مردم را کوچک کرده است. کسانی که باید از مردم دفاع کنند، امروز اولویتشان حفظ قدرت و ابزار سرکوب است — کفتاران پیر با نمایش قدرت، ترس را در جانها میکارند. پشت تهدیدهای نظامی، سیاستی است که ملت را به میزانی از فقر رسانده که دیگر نمیتوانند سادهترین نیازهای زندگی را تأمین کنند. وقتی نجابت واقعی یک ملت در نگاه یک مادر به نان شبش است، وقتی ارزش یک زندگی با پول سنجیده میشود، آیا توجیه نظامیگری معنایی دارد؟
نتیجهگیری
جمهوری اسلامی با یکدندگی و تهدید مداوم به جنگ، نه عزت میآفریند و نه امنیت میآورد — بلکه ترازوی زندگی مردم را به سمت فقر سنگینتر وزن میکند. اگر عزت میخواهید، به جای بمب و موشک، به مردم خود اعتبار دهید؛ اگر شرف میخواهید، به جای قدرتنمایی، به معیشت مردم توجه کنید؛ اگر استقلال میخواهید، به جای تحقیر و تهدید خارجی، دست از سیاستهای استبدادی بردارید. جامعه جهانی و نهادهای حقوق بشری نباید در برابر این توازن معیوب سکوت کنند؛ باید از حقوق مردم ایران دفاع کنند تا قدرتطلبان نتوانند بیش از این از جان ملت سود برند.
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
#قدرت_طلبی #جمهوری_اسلامی #فقر_مردم #جنگ_و_صلح #حقوق_بشر @baschariyat #MahsaAmini
